Κύριε Πρόεδρε,
διαβάζεις και ακούς ένα σωρό παπαριές από εδώ και από εκεί, και ξαφνικά, μια επιστολή από έναν απλό αναγνώστη σου δίνει χαρά και περηφάνια για την ποιότητα των αναγνωστών του «Π». Δημοσιεύω την επιστολή του Γιώργου Βελονάκη και είμαι ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που τέτοιοι αναγνώστες διαβάζουν τον «Π». Μπράβο, φίλε.
Γράφει ο φοιτητής μαθηματικού Σάμου:
«Τα τελε
υταία τεκταινόμενα δεν μπορούν να αφήσουν κανένα ασυγκίνητο, έτσι λοιπόν θα ήθελα να καταθέσω και γω την ταπεινή μου γνώμη για τον Αλέξη και για τις προεκτάσεις αυτής της Τραγωδίας.
Όσον αφορά τον Αλέξανδρο, μπορεί να ήταν ένα παλιόπαιδο, μπορεί να είναι ένας αλήτης, μπορεί να ήθελα και γω να του υψώσω τον τόνο της φωνής μου και να του πω κάτι. Μπορεί, όμως, και να μην είναι (λέω ΕΙΝΑΙ, γιατί ζει και θα ζει). Τα παιδιά, όμως, τα συγχωρείς, στα παιδιά δίνεις ευκαιρίες, τα παιδιά είναι δημιούργημά μας, είναι η προέκταση του εαυτού μας, τα παιδιά είναι το παρόν και το μέλλον και αν θες να ζήσεις ένα ωραίο μέλλον οικοδομείς και διορθώνεις το παρόν. Αν δεν έχεις οράματα, ελπίδες, αν είσαι δέσμιος του παρελθόντος, τότε βάζεις παρωπίδες και πυροβολείς τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.
Πυροβολείς τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, αλλά ευτυχώς δεν τον σκοτώνεις. Ξυπνάς συνειδήσεις, ρίχνεις φως στα σκοτάδια της σκέψης και βλέπεις το παρόν που βασίστηκε σε αγώνες, θυσίες και αίμα του παρελθόντος, να είναι εκμαυλισμένο… που δεν μπορεί να δώσει καμιά ελπίδα για ευοίωνο μέλλον.
Αλλά και εμείς η νεολαία τι κάνουμε; Πώς αντιδρούμε; ΚΑΙΓΟΝΤΑΣ; Όχι, κύριοι, πρέπει να αγωνιστούμε δημιουργώντας ιδέες, συσπειρώνοντας τη σκέψη μας για να μη γίνουμε σαν αρκετούς από τη γενιά του Πολυτεχνείου που ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗΚΑΝ τη δημοκρατία και καπηλεύτηκαν τους αγώνες εναντίον της χούντας για να βρίσκονται σε Βατοπέδια, βίλες, χρηματιστήρια, υποκλοπές και άλλα.
Τη δημοκρατία που βιώνουμε την έχουμε διαστρεβλώσει, την έχουμε κάνει χούντα συνειδήσεων, την έχουμε κάνει πλιάτσικο… γιατί Δημοκρατία δεν είναι ΜΙΖΕΣ, δεν είναι υπνωτισμένα μυαλά… Δεν είναι απαθείς νέοι που μόνο διασκεδάζουν και δεν δουλεύουν, δεν είναι ψευτοκουλτουριάρηδες και ΕΘΝΙΚΑΡΕΣ.
Εν κατακλείδι, δεν μ’ αρέσει αυτό που ζω, αλλά φταίω γιατί δεν κάνω κάτι να το αλλάξω, φταίω γιατί είμαι συμβιβασμένος, ΦΤΑΙΩ, ΦΤΑΙΩ, ΦΤΑΙΩ, είμαι συνένοχος, είμαι ηθικός αυτουργός γιατί όπλισα το πιστόλι κάποιου και σε σκότωσα, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ…
ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ…
ΥΓ.: Ελπίζω, κύριε πρόεδρε ,να τα λάβεις υπόψη σου.
Βελονάκης Γεώργιος, φοιτητής μαθηματικού Σάμου,
ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Όσον αφορά τον Αλέξανδρο, μπορεί να ήταν ένα παλιόπαιδο, μπορεί να είναι ένας αλήτης, μπορεί να ήθελα και γω να του υψώσω τον τόνο της φωνής μου και να του πω κάτι. Μπορεί, όμως, και να μην είναι (λέω ΕΙΝΑΙ, γιατί ζει και θα ζει). Τα παιδιά, όμως, τα συγχωρείς, στα παιδιά δίνεις ευκαιρίες, τα παιδιά είναι δημιούργημά μας, είναι η προέκταση του εαυτού μας, τα παιδιά είναι το παρόν και το μέλλον και αν θες να ζήσεις ένα ωραίο μέλλον οικοδομείς και διορθώνεις το παρόν. Αν δεν έχεις οράματα, ελπίδες, αν είσαι δέσμιος του παρελθόντος, τότε βάζεις παρωπίδες και πυροβολείς τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.
Πυροβολείς τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, αλλά ευτυχώς δεν τον σκοτώνεις. Ξυπνάς συνειδήσεις, ρίχνεις φως στα σκοτάδια της σκέψης και βλέπεις το παρόν που βασίστηκε σε αγώνες, θυσίες και αίμα του παρελθόντος, να είναι εκμαυλισμένο… που δεν μπορεί να δώσει καμιά ελπίδα για ευοίωνο μέλλον.
Αλλά και εμείς η νεολαία τι κάνουμε; Πώς αντιδρούμε; ΚΑΙΓΟΝΤΑΣ; Όχι, κύριοι, πρέπει να αγωνιστούμε δημιουργώντας ιδέες, συσπειρώνοντας τη σκέψη μας για να μη γίνουμε σαν αρκετούς από τη γενιά του Πολυτεχνείου που ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗΚΑΝ τη δημοκρατία και καπηλεύτηκαν τους αγώνες εναντίον της χούντας για να βρίσκονται σε Βατοπέδια, βίλες, χρηματιστήρια, υποκλοπές και άλλα.
Τη δημοκρατία που βιώνουμε την έχουμε διαστρεβλώσει, την έχουμε κάνει χούντα συνειδήσεων, την έχουμε κάνει πλιάτσικο… γιατί Δημοκρατία δεν είναι ΜΙΖΕΣ, δεν είναι υπνωτισμένα μυαλά… Δεν είναι απαθείς νέοι που μόνο διασκεδάζουν και δεν δουλεύουν, δεν είναι ψευτοκουλτουριάρηδες και ΕΘΝΙΚΑΡΕΣ.
Εν κατακλείδι, δεν μ’ αρέσει αυτό που ζω, αλλά φταίω γιατί δεν κάνω κάτι να το αλλάξω, φταίω γιατί είμαι συμβιβασμένος, ΦΤΑΙΩ, ΦΤΑΙΩ, ΦΤΑΙΩ, είμαι συνένοχος, είμαι ηθικός αυτουργός γιατί όπλισα το πιστόλι κάποιου και σε σκότωσα, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ…
ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ…
ΥΓ.: Ελπίζω, κύριε πρόεδρε ,να τα λάβεις υπόψη σου.
Βελονάκης Γεώργιος, φοιτητής μαθηματικού Σάμου,
ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ γράψτε τις παρατηρήσεις σας